Piloci i czołgiści!

W kolejnym odcinku programu poświęconego rozwojowi projektu War Thunder, przedstawimy kolejne zaktualizowane drzewko rozwoju lotnictwa. Tym razem nasz wybór padł na Niemcy. Poza prezentacją drzewka przedstawimy krótkie rysy historyczne najciekawszych maszyn.

Click to zoom

Fw 200

Zaprojektowany jako szybki samolot transportowy, Fw 200  po raz pierwszy wzbił się w powietrze 27 lipca 1937 roku. Pilotował go sam Kurt Tank. Elegancka, czterosilnikowa maszyna miała być używana jako samolot pasażerski na trasach transatlantyckich do Ameryki Południowej – przez to nadano jej nazwę "Condor". Produkcję rozpoczęto w 1938 roku, zaś jeden z samolotów przystosowany został do przewozu samego Adolfa Hitlera. Japońska Marynarka Wojenna wyraziła zainteresowanie samolotem, więc Kurt Tank zmodyfikował projekt, dodając dodatkowe zbiorniki paliwa, trzy karabiny maszynowe i dodatkowe wyposażenie. Zmodyfikowany samolot nigdy nie dotarł do Japonii, jednakże Luftwaffe nakazała Tankowi przystosowanie Fw 200 do przenoszenia bomb. Po wprowadzeniu modyfikacji powstała seria C, uzbrojona w działko kal. 20 mm, trzy karabiny maszynowe i 1250 kilogramów bomb. Fw 200 wziął udział w II Wojnie Światowej i został przystosowany do przenoszenia radaru i innego sprzętu.

He 219 "Uhu"

He 219, nazywany również ‘Uhu’ (‘Puchacz’), był dwusilnikowym myśliwcem zaprojektowanym przez zakłady Heinkel i wprowadzonym do służby w roku 1943. Jako pierwszy samolot zaprojektowany od podstaw jako myśliwiec nocny, ‘Uhu’ posiadał kilka zaawansowanych cech, takich jak system radarowy ‘FuG 220 Lichtenstein’ i fotele katapultowane dla obydwu członków załogi. Uzbrojony w sześć działek kalibru 20 mm, He 219 był używany z sukcesami do atakowania alianckich formacji bombowych w nocy i okazał się być lepszy od innych niemieckich dwusilnikowych myśliwców, jak na przykład Bf110. Wśród dodatkowych modyfikacji wyróżnić należy działko kal. 30 mm montowane w dziobie, lub dwa działka kal. 30 mm w systemie ‘Schräge Musik’, strzelające w górę pod kątem 60 stopni.

Do 335

Do 335 był rewolucyjnym samolotem dwusilnikowym, projektowanym przez firmę Dornier od roku 1942. Posiadając jedno śmigło w nosie i drugie w ogonie, samolot był w stanie korzystać z mocy dwóch silników, nie wytwarzając przy tym większego oporu aerodynamicznego niż samolot jednosilnikowy. Wariant myśliwsko - szturmowy Do 335 A-1,nazywany ‘Pfeil’ (‘Strzała’), był w stanie osiągnąć maksymalną prędkość 775 km/h na wysokości 6400 metrów, co czyniło go najszybszym seryjnie produkowanym samolotem tłokowym na świecie. Samolot uzbrojony był w jedno działko 30 mm i dwa działka 20 mm. Wyprodukowano 40 egzemplarzy, jednakże żaden z nich nie wziął udziału w walce.

Ho 229

Opracowany przez braci Horten jako Horten H IX,  później znany jako Ho 229 (znany również jako Go 229), samolot ten był dwusilnikowym myśliwcem odrzutowym w układzie "latającego skrzydła. Projektowany był w dużej mierze jako myśliwiec mający przechwytywać alianckie wyprawy bombowe. Z prędkością maksymalną w granicach 977 km/h, samolot zachwycił dowództwo Luftwaffe i miał zostać wprowadzony do produkcji seryjnej natychmiast po zakończeniu testów. Z kadłubem i skrzydłami produkowanymi z większości z drewna, samolot miał być uzbrojony w cztery działka kal. 30 mm. Jednakże, wraz z przesunięciem się frontu w stronę fabryki Hortena, projekt porzucono, zaś skonstruowano jedynie 3 prototypy.

He 177 “Greif”

He 177 ‘Greif’ (‘Gryf’) był czterosilnikowym ciężkim bombowcem produkowanym przez Heinkla w latach 1942 - 1944. Tym, co odróżniało "Gryfa" od innych samolotów był fakt, iż dwa silniki napędzały jedno śmigło co sprawiało, że He 177 mógł być łatwo pomylony z maszyną dwusilnikową. Próbując sprawić, iż samolot byłby zarówno dobrym bombowcem dalekosiężnym i nurkującym, projektanci sprawili, iż wczesne wersje samolotu były niezwykle awaryjne, co sprawiło, iż piloci nazywali je ‘Reichsfeuerzeug’ (‘Zapalniczka Rzeszy’) czy ‘Brennender Sarg’ (‘Płonąca Trumna’). Jednakże, posiadając dwa działka i sześć karabinów maszynowych samolot był w stanie obronić się przed myśliwcami wroga, przenosząc przy tym ładunek 7600 kg bomb.