Nocny kamuflaż dla Fairey Swordfish zrobiony przez Hueynam1234 | Ściągnij tutaj

Jeszcze przed rozpoczęciem II Wojny Światowej było jasne, iż kontrola nad Morzem Śródziemnym była konieczna, aby umożliwić zaopatrywanie jednostek w Afryce Północnej. Brytyjska Royal Navy była znacznie bardziej liczna od włoskiej Reggia Marina, ale tez musiała patrolować znacznie większy obszar, przez co Włosi stanowili bardzo duże zagrożenie dla Brytyjczyków. Już w 1935 roku port w Tarencie został oznaczony jako bardzo ważny cel, do sprawiło, iż jesienią 1940 zdecydowano się na przeprowadzenie ataku.
 

Włoskie pancerniki Littorio i Vittorio. Littorio został poważnie uszkodzony podczas ataku na Tarent

Admirał Sir Andrew Cunningham rozkazał zaatakować port 21 października – w rocznicę Bitwy pod Trafalgarem. Jednakże atak opóźnił się z powodu m.in pożaru na lotniskowcu HMS Illustrious i zanieczyszczonego paliwa, co zmniejszyło również rozmiar sił biorących udział w ataku. O 18:00 11 listopada 1940 roku lotniskowiec HMS Illustrious, eskortowany przez cztery niszczyciele,wyruszył w miejsce, z którego miał wypuścić w powietrze samoloty Swordfish, oddalone o 273 km na południe od bazy wroga.
 

Pierwsza fala bombowców, licząca 12 maszyn, wystartowała z lotniskowca o godzinie 21:00 i po prawie 2 godzinach nocnego lotu dotarła nad cel. Tuż przed 23:00 samoloty, rozdzielone w chmurze, rozpoczęły atak. Tuz przed atakiem cel oświetlono flarami – wtedy to trzy samoloty Swordfish zanurkowały i trafiły torpedami w pancernik Conte di Cavour. Jeden z bombowców został zestrzelony – jego załoga została wzięta do niewoli.
 

W ciągu chwil zza chmur wyłoniły się trzy kolejne bombowce, które z sukcesami zaatakowały pancernik Littorio. Pozostałe cztery maszyny wcześniej zgubiły się w chmurze, przez co nadlatywały nad bazę pojedynczo. Mając na podorędziu bomby o masie 125 kg, zaatakowały bazę łodzi latających i budynki portowe.
 

HMS Illustrious z bombowcami torpedowymi Swordfish na pokładzie

Druga fala ataku na początku napotkała problemy – jeden z bombowców został uszkodzony podczas kołowania, zaś drugi musiał powrócić na lotniskowiec po tym, jak samoczynnie odczepił się dodatkowy zbiornik paliwa. Osiem pozostałych Swordfishy dotarło nad Tarent dwadzieścia minut po zakończeniu ataku pierwszej fali. Dwa bombowce z drugiej fali ponownie oświetliły port za pomocą flar, po czym zbombardowały składy paliwa. Ataki torpedowe przeprowadzone z północnego zachodu zakończyły się sukcesem – pancernik Littorio został trafiony przez dwie torpedy, zaś okręt Caio Dullio otrzymał jedno trafienie. Jeden z bombowców został zestrzelony podczas ataku na ciężki krążownik Gorizia. Bombowcom z drugiej fali udało się również zaatakować okręty zakotwiczone na kotwicowisku Mar Piccolo. O godzinie 2:50 na lotniskowcu znalazło się 18 samolotów.
 

20 dwupłatowców Royal Navy spowodowało ogromne szkody. Ze względu na zalanie, pancerniki Caio Dullo, Conte di Cavour i Littorio osiadły na mieliźnie. Trzy okręty musiały zostać opuszczone – zginęło 52 marynarzy. Uszkodzone zostały magazyny oleju i paliwa, jak i baza hydroplanów – stracono dwa samoloty. Kilka innych mniejszych okrętów zostało również uszkodzonych przez bomby. Pancierniki Littorio i Caio Dullo były naprawiane przez ponad pół roku, podczas, gdy Conte di Cavour nigdy nie został w pełni naprawiony. Włosi stracili nie tylko połowę swoich dużych okrętów w jednym ataku – pozostałą część przeniesiono w okolice Neapolu, gdzie nie były w stanie szybko reagować na sytuację na Morzu Śródziemnym.
 

Załogi Swordfishy witano na lotniskowcu jak bohaterów, po czym zaserwowano im trzy kolejki whisky i wody sodowej w mesie statku. Admirał Cunningham, powiadomiony o sukcesie operacji, wysłał następującą wiadomość “Illustrious manewr wykonany znakomicie.”.”

 

W jednej z nadchodzących aktualizacji udostępnimy oznaczenie używane przez 815 Naval Air Squadron, Fleet Air Arm

O autorze

Mark Barber, Konsultant Historyczny War Thunder Mark Barber jest pilotem Brytyjskiej Royal Navy. Jego pierwsza książka została opublikowana przez Osprey Publishing w 2008 roku, następnie napisał kilka tytułów dla Ospray i publikacji dla kilku magazynów, takich jak Brytyjski topowy magazyn poświęcony tematyce lotnictwa FlyPast. Jego główne dziedziny zainteresowań to Brytyjskie Lotnictwo Morskie podczas I i II Wojny Światowej oraz Dowództwo Myśliwskie RAF podczas II Wojny Światowej. Obecnie współpracuje z Gaijin jako konsultant historyczny, wspomagając funkcjonowanie Sekcji Historycznej War Thundera (forum) oraz rubryki As Miesiąca.