
- For PC
- For MAC
- For Linux
- OS: Windows 10 (64 bit)
- Procesor: Dual-Core 2.2 GHz
- Pamięć: 4GB
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 11: AMD Radeon 77XX / NVIDIA GeForce GTX 660. Minimalna rozdzielczość to 720p
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Windows 10/11 (64 bit)
- Procesor: Intel Core i5 lub Ryzen 5 3600
- Pamięć: 16 GB
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 11: Nvidia GeForce 1060 lub lepsza, Radeon RX 570 lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Core i5, minimum 2.2GHz (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 6 GB
- Karta graficzna: Intel Iris Pro 5200 (Mac) lub podobna od AMD/Nvidia. Minimalna rozdzielczość to 720p.
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Intel Core i7 (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 8 GB
- Karta graficzna: Radeon Vega II lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Ostatnie wydania 64bit Linux
- Procesor: Dual-Core 2.4 GHz
- Pamięć: 4 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 660 z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Ubuntu 20.04 64bit
- Procesor: Intel Core i7
- Pamięć: 16 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 1060 nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB

Królewski Tajski Hawk 75N w zielonym malowaniu z 1941 roku, kamuflaż stworzony przezHyenaz | Pobierz tutaj
Po nauce latania we Francji, trzech oficerów armii Syjamu powróciło do kraju w listopadzie 1913 roku, przywożąc ze sobą 4 samoloty Breguet i 4 samoloty Nieuport IV w skrzyniach. To zdarzenie było nieoficjalnym początkiem istnienia Królewskich Tajskich Sił Powietrznych. Działając przez prawie 101 lat, formacja ta jest jedną z najstarszych w Azji i posiada bardzo bogatą historię.
Po pokazie dokonanym przez Belgijskiego pilota Charlesa Van Den Borna nad torem do wyścigów konnych Sa Pathum w 1911 roku, rząd Syjamu szybko rozpoznał militarny potencjał samolotu. Rok później ustalono z Francją warunki, na których podstawie w sztuce pilotażu mieli zostać przeszkoleni trzej oficerowie syjamskiej armii. Od tej pory Siły Powietrzne stawały się coraz ważniejszą gałęzią armii, zaś w 1937 doszło do ich kompletnej separacji i powstania niezależnej gałęzi znanej jako Królewskie Syjamskie Siły Powietrzne. W roku 1939 do władzy doszli etniczni Tajowie, co sprawiło, iż lotnictwo zmieniło swą nazwę na Królewskie Tajskie Siły Powietrzne (กองทัพอากาศไทย, RTGS: Kong Thab Akat Thai), która obowiązuje do dzisiaj.
![]() |
Grumman F8F-1 Bearcat w Royal Thai Air Force Museum |
Poza krótkimi okresami działalności bojowej w czasie I Wojny Światowej i Syjamskiego Zamachu Stanu w 1932 roku, gałąź powoli rozwijała się i ewoluowała, nabywając wyprodukowane w innych krajach samoloty. Zakupy te sprawiły, iż w akcie niezwykłej ironii, większość sprzętu naziemnego stanowiły konstrukcje niemieckie i brytyjskie, zaś większość samolotów wyprodukowana była w Japonii bądź USA. Były to takie maszyny jak Vought O2U Corsair, Curtiss BF2C Goshawk, Curtiss Hawk 75N (P-36), Martin 139 (B-10), Nakajima Ki-27 “Nate”, Nakajima Ki-43 Hayabusa “Oscar”, Mitsubishi Ki-21 (Ciężki Bombowiec Typ 97) “Sally”, Mitsubishi Ki-30 “Ann”, Nakajima E8N “Dave”, Mitsubishi F1M “Pete”, Tachikawa Ki-9 “Spruce”, Tachikawa Ki-36 “Ida” i inne.
Po tym, jak Francja została podbita przez Niemcy, Tajlandia skorzystała z okazji i wysłała siły lądowe i powietrzne celem zajęcia ziem odebranych wcześniej przez Francuzów. Pomimo zwycięstwa sukces nie był przesądzony – do rozgrywki włączyła się Japonia. Chcąc uniknąć konfliktu z Cesarstwem, Tajlandia wynegocjowała korzystny traktat pokojowy.
Pozostając w dobrych stosunkach z Japonią, Tajlandia nie wzięła udziału w japońskiej ofensywie na Brytyjskie kolonie w Azji Południowo – Wschodniej rozpoczętej 8 grudnia 1941 roku. Wiedząc, iż Armia Tajlandii nie ma szans w walce z Japończykami, rząd zdecydował się na nadanie zezwolenia na korzystanie z baz wojskowych przez wojska Japonii oraz podpisał kilka traktatów sojuszniczych, mając nadzieję na zwiększenie roli państwa w rejonie.
![]() |
Ki27 z oznaczeniami Królewskich Tajskich Sił Powietrznych malowanie stworzone przez Thorvald_Gerwulf |
Alianci ominęli Tajlandię w marszu na Japonię, zaś rozruchy spowodowane niechęcią do Japończyków sprawiły, iż Tajlandię zaczęto postrzegać nie jako sojusznika Japonii, a ofiarę jej imperialistycznej polityki. Sukces ruchu oporu i obecność silnych koneksji politycznych pozwoliły Tajlandii na zakup dużych ilości sprzętu wojskowego z Zachodu – wśród nich samolotów takich jak F8F, SB2C Helldiver, Fairy Firefly czy Spitfire Mk. XIV.
Podczas wojny w Wietnamie Siły Powietrzne USA używały tajlandzkich lotnisk jako baz wypadowych do wykonywania misji bojowych i humanitarnych – dzięki temu również Tajlandzkie Siły Powietrzne urosły w siłę. Tajlandia wzięła również udział w wojnie w Wietnamie, jak i w konfliktach w Kambodży i Laosie.
Dziś Tajlandia posiada flotę samolotów różnych typów i o różnym stopniu zaawansowania technologicznego – od maszyn takich jako Aero L-39ZA Albatros, Alpha Jet A, ulepszonych samolotów C-47 (BT-67) i T-41D (Cessna 172) do nowoczesnych myśliwców Saab JAS 39 Gripen i śmigłowców Eurocopter EC725
Autor: Joe "Pony51" Kudrna
W jednej z przyszłych aktualizacji dołączymy emblemat Królewskich Tajskich Sił Powietrznych, podobny do tego zamieszczonego na obrazku z samolotem Ki27