Prace nad samolotem F-84 Thunderjet rozpoczęto już w 1944 roku, gdy firma Republic zaproponowała nowy samolot turboodrzutowy mający zastąpić P-47 Thunderbolt w prowadzeniu dziennych operacji. Po wykonaniu przez F-84 dziewiczego lotu w 1946 roku, w kolejnym roku wszedł on do służby jako samolot myśliwsko-bombowy. Jednakże z uwagi na zawodność silnika i wiele problemów konstrukcyjnych wczesne wersje samolotu niemalże zostały wycofane z eksploatacji i produkcji, po tym jak Siły Powietrzne USA stwierdziły ich niezdolność do wypełnienia postawionych zadań. Pomimo tego, inżynierowie z firmy Republic, zdeterminowani na usprawnieniu maszyny, skupili swoje wysiłki na usunięciu wad samolotu. Kilka lat i wersji później, w 1949 roku wydawało się, że to właśnie w postaci modelu D samolot F-84 przybrał kształt wymarzony przez Siły Powietrzne USA.

Doprowadzenie samolotu do stanu, w którym spełniał postawione wymagania operacyjne nie oznaczało, że jego osiągi nie mogą ulec dalszej poprawie. Tym samym rozwój F-84 Thunderjet kontynuowano i w 1951 roku, u zarania wojny koreańskiej, skonstruowano ostateczny wariant F-84 oznaczony literą G. Model ten posiadał ulepszony silnik J35-A-29, system tankowania w powietrzu oraz autopilota w systemie nawigacyjnym. Ponadto, jedną z najważniejszych modyfikacji wprowadzonych w F-84G była zdolność do przenoszenia bomb jądrowych Mark 7, dzięki którym samolot ten stał się pierwszą maszyną myśliwsko-bombową mającą możliwość wykonywania ataków nuklearnych. Z drugiej strony, dzięki licznym usprawnieniom w dziedzinie osiągów, F-84G posiadał wspaniałe właściwości pilotażowe. To właśnie dzięki nim Thunderjet był jednym z pierwszych odrzutowców używanych przez zespoły akrobacyjne USAF. F-84G był również ostatnim modelem z rodziny samolotów F-84 z prostymi skrzydłami. Późniejszym wersjom, wyposażonym w skrzydła o skośnym kształcie, nadano nowe miano „Thunderstreak”.

Łącznie zbudowano około 4500 różnych wersji F-84 Thunderjet. Wariant G wytworzono w ilości ok. 3000 szt.. 2000 myśliwców F-84G zbudowano we Francji, Belgii, Włoszech, Turcji i innych krajach NATO w ramach programu pomocy wojskowej MDAP. Małe ilości F-84G wchodziły również w skład sił powietrznych krajów niebędących członkami NATO, takich jak Jugosławia, Iran, Tajlandia i Tajwan. Thunderjety w największej liczbie używane były w latach pięćdziesiątych, w latach sześćdziesiątych pomału były wycofywane z użycia, a kompletnie wycofane ze służby zostały z końcem lat siedemdziesiątych.