Aktualizacja War Thunder 'Stalowi Generałowie' będzie zawierała M3 Lee który będzie jednym z początkowych czołgów w drzewku Armii USA

 Chcesz zobaczyć M3 Lee w ruchu? Sprawdź nasze konto na Twitterze!

 Na naszej stronie na Facebooku umieściliśmy jeszcze kilka zrzutów ekranu, sprawdź teraz!

W 1940, kiedy II Wojna Światowa była w zaawansowanym stadium, armia amerykańska posiadała około 400 czołgów, głownie M2 Light (lekki czołg) i M2 Medium (średni czołg). Jako maszyny powstałe w okresie międzywojennym służyły one głównie do wsparcia piechoty, gdyż taki koncept przyświecał twórcom czołgów w oparciu o doświadczenia z I Wojny Światowej, kiedy to pojawienie się tych maszyn zmieniło styl walki.
 

Czołg M3 Lee, widok od frontu

Nieoczekiwana kapitulacja Francji a także inne podejście Niemiec do użycia czołgów, doprowadziło dowództwo wojsk amerykańskich do wniosków że te projekty nie nadawały się do walki na Europejskim teatrze działań. Pomimo faktu, że większość niemieckich czołgów podczas inwazji na Francję stanowiły Pz.Kpfw II, wieści o Pz.Kpfw III i Pz.Kpfw IV z 75mm działem sprawiły że wyższe dowództwo amerykańskie, postanowiło wyposażyć armię w czołgi które będą zdolne do walki z nowymi niemieckimi pojazdami.
 

Ze względu na to, że amerykański przemysł nie był jeszcze gotów produkować wież zdolnych pomieścić działo 75mm, rozpoczęto projekt czołgu M3. Konstrukcja bazowała na czołgu średnim M2, wieża została wyposażona w działo 37mm, a dodatkowo, w kadłubie zamontowane zostało działo 75mm które pomimo ograniczonej możliwości ostrzału dawało załodze wystarczającą siłę ognia by walczyć z niemieckimi czołgami.
 

M3 Grant (lewo) i M3 Lee w Afryce

Produkcja rozpoczęła się w sierpniu 1941 i była kontynuowana do grudnia 1942 roku. Napędzany 400 konnym silnikiem Continental R-975 , M3 Lee, jak później nazwała czołg Armia USA, mógł osiągać prędkość do 42km/h (26mp/h) przy maksymalnym zasięgu wynoszącym do 193km (119mil). Z 6258 pojazdów, przeważająca większość M3 była produkowana z nitowanych płyt pancernych o grubości 51mm (2cale). Poza 75mm działem M2 i 37mm działem M5 czołg był wyposażony w do czterech 7,62mm karabinów maszynowych M1919A4 do obrony przeciwko piechocie. Dodatkowo, każdy M3 był wyposażony w 75mm granaty HE do zwalczania fortyfikacji i umocnień.
 

Pierwotnie załogę stanowiło siedem osób: dowódca, radiooperator, dwóch działonowych - w wieży i w czołgu, ładowniczy, strzelec oraz kierowca, jednak w 1942 roku zredukowano tę liczbę do pięciu osób. Brytyjska wersja, zwana M3 Grant, może być łatwo rozpoznana po inaczej wyglądającej górnej wieży oraz tym, że od początku jej załoga składa się z sześciu osób, gdyż funkcję radiooperatora piastował inny członek załogi.
 

M3 przeszły chrzest bojowy w 1942 podczas kampanii północnoafrykańskiej, gdzie Brytyjczycy walczyli przeciwko włoskiej armii oraz niemieckiemu Afrikakorps. M3 był zaskoczeniem dla sił Osi ze względu na 75mm działo które było w stanie zniszczyć każdy ówczesny pojazd pancerny, oraz posiadało doskonały zasięg, często przewyższający ten z dział niemieckich. Doceniany przede wszystkim przez Brytyjczyków, M3 Lee nie był pojazdem złym, miał jednak kilka poważnych wad. Ograniczone kąty poruszania 75mm działa były dużym problemem, podobnie jak wysoka sylwetka. W związku z nadejściem czołgów takich jak Tygrys czy Pantera w 1942 i 1943, oraz gotowym do produkcji Shermanem, M3 Lee stał się przestarzały i wycofano go z produkcji.
 

Zespół War Thunder